Στο υπόγειο, λειτουργεί εργαστήριο, όπου κατασκευάζονται οι διάφορες παραγγελίες. Οι απαιτήσεις των πελατών είναι ποικίλες και οι λειτουργίες σχετικές με την εκάστοτε ανάγκη, σε μέγεθος και χρήση. Πολύ συχνά, η κατασκευή αποτελεί και μια ευρεσιτεχνία. Όλα τα παραπάνω ξεδιπλώνονται, σχεδόν εικονογραφούνται, μέσα από τη διήγηση του Νικολάου Παπαποστόλου, γιου του Θανάση, ο οποίος, αναλαμβάνοντας το ’61 το ιατρικό τμήμα της οικογενειακής επιχείρησης, το μετέτρεψε σε εταιρεία εξειδικευμένη σε μηχανήματα εξοπλισμού Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων.

«Στη μέση του ισογείου, στο μαγαζί», διηγείται ο Νίκος Παπαποστόλου, είχαμε μια μεγάλη ξυλόσομπα. Γύρω της, το χειμώνα, την περίοδο του πολέμου, μαζεύονταν καθημερινά πολλοί Θεσσαλονικείς, μεταξύ των οποίων συχνά ήταν και ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, που διατηρούσε καλή φιλία με τον πατέρα μου, και διάβαζαν την εφημερίδα του BBC, την οποία μας την έφερνε ο καφετζής, ο κυρ-Βασίλης. Ρουφούσαν στην κυριολεξία τα νέα, τις εξελίξεις και, φυσικά, ακολουθούσε συζήτηση γύρω από την κατάσταση. Ο πατέρας ήταν ένας πολύ σοβαρός και έντιμος άνθρωπος. Αφοσιωμένος στη δουλειά, στην οικογένεια και στους φίλους του. Εργατικός, όσοι λίγοι. Οι γείτονες έλεγαν χαρακτηριστικά ότι ήταν το πρώτο κεπέγκι που σηκωνόταν στις 6 το πρωί καθημερινά και το τελευταίο που κατέβαινε το βράδυ. Προσωπικά, πιστεύω όμως ότι εκείνο που τον χαρακτήριζε, ήταν η εξαιρετική του γραφή. Κατείχε την ελληνική γλώσσα σαν να ήταν άνθρωπος του Πανεπιστημίου. Αυτό, όμως, είχε σχέση με το γεγονός ότι ήταν ένα άτομο υψηλής ευφυΐας. Βοήθησε πάρα πολλούς, όταν έτυχε να βρεθούν σε ανάγκη, χωρίς να το σκεφτεί δεύτερη φορά. Ειδικότερα, τράβηξε πολλά στην κρίση του ’30. Εγγυήθηκε, μάλιστα, για πολλούς γνωστούς του που βρέθηκαν σε ανάγκη και βέβαια πλήρωσε για όλους. Δραστηριοποιήθηκε στο Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο, συνέβαλε στην ανοικοδόμηση της Θεσσαλονίκης και στην αποκατάσταση του Αγίου Δημητρίου, καθώς ήταν ιδιαίτερα θρήσκος.

Στο σπίτι φιλοξενούσαμε τακτικά κληρικούς και μοναχούς του Αγίου Όρους, είχε δε στενή επαφή με τον Μητροπολίτη Γεννάδιο και τον βοηθό του Σπυρίδωνα Απαμία. Με τη μητέρα μου Δωροθέα Καμάρη παντρεύτηκαν το 1927. Στην οικογένεια πάντα κρατούσαν τις παραδόσεις. Έκαναν 5 παιδιά. Πρώτος ήταν ο Απόστολος, δεύτερη η Αικατερίνη, τρίτος εγώ, ακολούθησε η Χριστίνα, τελευταίος ο Αντώνης. Το πατρικό μας σπίτι ήταν στην οδό Μακεδονίας και στη συνέχεια στην Εθνικής Αμύνης.

Το 1940, με τους βομβαρδισμούς, ο πατέρας μας ήθελε όλους κοντά του. Μετακομίσαμε έτσι στην Εγνατία, πάνω από το μαγαζί. Εννοείται δε πως όλα τα παιδιά κατεβαίναμε στο μαγαζί, παρακολουθούσαμε τη διαδικασία της δουλειάς, μαθαίναμε τα πάντα από μικροί. Δεν ξεχνώ κυρίως τις περίεργες παραγγελίες που ζητούσαν κάποιοι πελάτες με τους οποίους ο πατέρας υπομονετικά συζητούσε την κάθε λεπτομέρεια και κατέληγε να κατασκευάσει ακριβώς ό,τι επιθυμούσαν. Την πιο περίεργη παραγγελία τότε, την είχε κάνει μια ευτραφής κυρία, η οποία έφτασε στο μαγαζί με το σύζυγό της και ζήτησε μια ζώνη αγνότητας για… εκείνον. Εννοείται πως κάτι τέτοιο δεν κυκλοφορούσε στο εμπόριο. Η κυρία όμως ήταν ανένδοτη στις αντίθετες συμβουλές του πατέρα μου. Αφού όμως την παραγγελία την δεχόταν και ο σύζυγός της, ο πατέρας αποφάσισε να κατασκευάσει αυτό που του ζητούσαν. Σκεφτόταν μέρες ολόκληρες, μέχρι να βρει λύση. Στο τέλος την βρήκε, την υλοποίησε, και παρέδωσε το δημιούργημά του στο ζεύγος, το κλειδί όμως το έδωσε αποκλειστικά στα χέρια της κυρίας. Το γεγονός δημοσιεύτηκε τότε στην εφημερίδα «Το Φως» από τον λόγιο δημοσιογράφο Κώστα Κεφαλά, εννοείται διακριτικά ως προς τα στοιχεία των ιδιοκτητών.

Περίεργοι ήταν τότε και οι στηθόδεσμοι, γιατί δεν κυκλοφορούσαν στο εμπόριο, οπότε έρχονταν οι κυρίες, για να κάνουν ειδικές παραγγελίες. Όλα εξελίχθηκαν ραγδαία μετά τον πόλεμο, ενώ εκείνη την περίοδο κατασκευάζονταν κυρίως τεχνητά μέλη, λόγω των αναγκών. Ο πατέρας παρακολουθούσε συστηματικά γαλλικά περιοδικά εξειδικευμένα πάνω στις εξελίξεις της τεχνολογίας και στα υλικά που χρησιμοποιούσαν, δηλαδή δέρμα και μέταλλο. Για τον λόγο αυτό, στο εργαστήριο λειτουργούσε κάμινος, όπου πυράκτωναν τα μέταλλα. Ο πατέρας έφυγε από τη ζωή το 1978, σε ηλικία 90 ετών.

Θυμάμαι, ότι καθοριστική ήταν η απάντηση του πατέρα μου, όταν πρότεινα αυτό το νέο ξεκίνημα. Μου είπε “Do it yourself” και από τότε προχώρησα.

Εγώ, τελειώνοντας το γυμνάσιο De la Salle όπου συμμετείχα σε ομάδες ποδοσφαίρου και μπάσκετ, συνέχισα τις σπουδές μου στη σχολή Οπτικομετρικής στην Κολωνία Γερμανίας, από όπου αποφοίτησα. Επέστρεψα, εκπλήρωσα τη στρατιωτική μου θητεία ως ανθυπολοχαγός και ανέλαβα το ιατρικό τμήμα της επιχείρησης, μετατρέποντάς το σε εταιρεία ιατρικών μηχανημάτων. Θυμάμαι, ότι καθοριστική ήταν η απάντηση του πατέρα μου, όταν πρότεινα αυτό το νέο ξεκίνημα. Μου είπε “Do it yourself” και από τότε προχώρησα. Παράλληλα, ασχολήθηκα και με αγώνες αυτοκινήτων ράλι, με το ψευδώνυμο Έκτωρ. Ευτυχώς, όμως, δεν κράτησε περισσότερο. Με απορρόφησε η δουλειά. Το ’64, η εταιρεία εξαπλώθηκε στην Αθήνα και γρήγορα κυριάρχησε σε όλη τη χώρα. Από το ’94, το παράρτημα της Αθήνας μεταφέρθηκε σε ιδιόκτητο κτίριο 2.200 τ.μ. στο Νέο Ψυχικό, το οποίο αποτελείται από εκθεσιακό χώρο, γραφεία και συνεδριακό χώρο, χωρητικότητας 200 ατόμων. Παρά το
γεγονός ότι το 80% του τζίρου μας σημειώνεται στην Αθήνα, για λόγους ιστορικούς και λόγους παράδοσης, διατηρούμε την έδρα μας στη Θεσσαλονίκη».

Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι θα πρέπει να πούμε ότι κύρια δραστηριότητα της εταιρείας είναι η διάθεση, εγκατάσταση και τεχνική υποστήριξη ιατρικών μηχανημάτων υψηλής τεχνολογίας σε νοσοκομεία, κλινικές και ιδιωτικά ιατρεία, καθώς και η εκπαίδευση του επιστημονικού προσωπικού στη λειτουργία τους.

Συνεργάζεται με κορυφαίους και καταξιωμένους κατασκευαστικούς οίκους του εξωτερικού σε ένα ευρύ φάσμα ιατροτεχνολογικών προϊόντων και εφαρμογών δίνοντάς της τη δυνατότητα να προσφέρει ολοκληρωμένες λύσεις σε νοσοκομεία, κλινικές και διαγνωστικά κέντρα, κέντρα αποκατάστασης, αλλά και ιδιωτικά ιατρεία.
Συγκεκριμένα, αναλαμβάνει:

Εκπόνηση μελέτης ιατρικού και ξενοδοχειακού
εξοπλισμού Νοσηλευτικών Μονάδων
Προμήθεια και εγκατάσταση του εξοπλισμού
Εκπαίδευση του ιατρικού και νοσηλευτικού
προσωπικού
Διαρκή τεχνική υποστήριξη του εξοπλισμού

Στο πλαίσιο αυτών των δραστηριοτήτων, η εταιρεία ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ έχει εκτελέσει μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα στο Γενικο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, στο Γενικό Νοσοκομείο Παπαγεωργίου, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αχέπα, στον Όμιλο Ιατρικού Αθηνών, στον Όμιλο Ιασώ, στο Θεραπευτήριο Υγεία, στο Θεραπευτήριο Μετροπόλιταν, στο Μαιευτήριο Ρέα κ.α.

Στόχος μου υπήρξε πάντα να γίνει η πόλη μας πιο όμορφη. Την αγαπώ και θέλω γι’ αυτήν το καλύτερο.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να επισημάνουμε επίσης ότι στο χώρο της Υγείας, η ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ αποτελεί στη χώρα μας τη μοναδική εταιρεία ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού που διαθέτει όλο το ανθρώπινο δυναμικό, καθώς και την υλικοτεχνική υποδομή για την εκτέλεση έργων turn-key και την παράδοση στο σύνολο μιας κλινικής, ενός νοσοκομείου ή ενός ιατρείου με το «κλειδί στο χέρι».

Επανδρώνεται από διακεκριμένα στελέχη με υψηλή επιστημονική κατάρτιση και μακροχρόνια εμπειρία σε έργα σχεδιασμού και υλοποίησης:

Διαγνωστικών κέντρων
Πρωτοβάθμιων πολυϊατρείων
Μονάδων ημερήσιας νοσηλείας
Κέντρων αποκατάστασης
Νοσοκομειακών μονάδων

Ενδεικτικά έργα από την άποψη αυτή είναι τα ακόλουθα:

Κινητό Στρατιωτικό Νοσοκομείο, Καμπούλ, Αφγανιστάν (2005)
Κέντρο Αποκατάστασης και Αποθεραπείας Φιλοκτήτης, Κορωπί (2007)
Γενικό Νοσοκομείο Θήρας (2010)
Πολυδύναμο Περιφερειακό Ιατρείο Χώρας Σφακίων (2015)

Από αυτές τις παραπάνω επιδόσεις της εταιρείας γίνεται κατάδηλο ότι η υψηλή τεχνογνωσία που διαθέτει, σε συνδυασμό με την πολύτιμη εμπειρία της εξασφαλίζει την εμπιστοσύνη των πελατών της και την οδηγεί στην επίτευξη των επιχειρηματικών της στόχων.

Στόχοι οι οποίοι, πρέπει να σημειωθεί, επιτεύχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, υπό συνθήκες απόλυτης διαφάνειας, γεγονός που προσδίδει και πρόσθετο κύρος στην εταιρεία.

Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι η επιτυχία της ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ, πέρα από την αξία και το ήθος των ανθρώπων που την ίδρυσαν και διαχρονικά την διοίκησαν, οφείλεται και στους ανθρώπους που συνεργάστηκαν μαζί της. Από τον Θανάση Παπαποστόλου, έως τον γιο του Νίκο και τα αδέρφια του και σήμερα τους Αλέξανδρο και Θανάση Παπαποστόλου, αλλά και τους Ντόροθυ, Ορέστη και Νίκη, όλοι θεώρησαν και θεωρούν ότι η επιχείρηση πρέπει να είναι κύτταρο και στοιχείο ενδυνάμωσης της οικονομίας μιας χώρας, αλλά και του κοινωνικού της ιστού. Με άλλα λόγια, η επιχειρηματική μονάδα, πρέπει να λειτουργεί εντός της κοινωνίας και όχι έξω από αυτήν.

Με βάση λοιπόν την πάγια παραπάνω αρχή της, η εταιρεία ΠΑΠΑΠΟΣΤΌΛΟΥ δίνοντας την έμφαση που πρέπει στον ανθρώπινο παράγοντα και στην ποιότητά του, επενδύει σημαντικά κάθε χρόνο στην εκπαίδευση και μετεκπαίδευση του προσωπικού
της, με ιδιαίτερη έμφαση στην πρακτική εφαρμογή (application) και τεχνική υποστήριξη των ιατρικών μηχανημάτων, με τα οποία εξοπλίζει Νοσηλευτικές Μονάδες.

Τα in-house τμήματα της εταιρείας είναι των projects, εξυπηρέτησης πελατών, πωλήσεων, προσφορών, παραγγελιών, marketing, logistics, διαχείρισης ποιότητας, τεχνικής υποστήριξης.

«Γνώση, εμπειρία, φαντασία, υψηλή κατάρτιση και μεράκι είναι τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που απαρτίζουν το δυναμικό μας. Η κοινή μας προσπάθεια αποδεικνύει ότι πολύτιμη επένδυση της εταιρείας μας είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι» τονίζουν οι επικεφαλής της εταιρείας.

Υπογραμμίζουν δε ότι πέρα του ότι αντιπροσωπεύει τους πρωτοπόρους και διεθνώς αναγνωρισμένους κατασκευαστικούς οίκους, η ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ συμβάλλει στην πρόληψη και αποκατάσταση βλαβών με επιλεγμένο επιτελείο 35 εξειδικευμένων τεχνικών που αποτελούν το 1/3 του συνολικού ανθρώπινου δυναμικού της. Και το δυναμικό αυτό, 24 ώρες το 24ωρο και 7 ημέρες την εβδομάδα, με μεγάλη εξειδίκευση και άριστη γνώση του αντικειμένου και των τεχνικών, ανταποκρίνεται στην άμεση αποκατάσταση κάθε βλάβης που θα παρουσιαστεί σε όλη την ελληνική επικράτεια. Περιττό δε να τονιστεί ότι αυτή η ικανότητα της εταιρείας ισχυροποιεί την πιστότητα των πελατών της προς αυτήν, αυξάνει την εμπιστοσύνη τους, και ενισχύει έτσι το άυλο κεφάλαιο της επιχείρησης που είναι το κύρος, το ήθος και η αξιοπιστία της.

Το κύρος της εταιρείας ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ συμβαδίζει με ένα έντονο αίσθημα υψηλής κοινωνικής ευθύνης, ενώ ο σεβασμός των πελατών και του κοινωνικού της περίγυρου αποτελούν για εκείνην ύπατους στόχους.

Από το 1914 έως και σήμερα, η στήριξη έργων κοινωνικής προσφοράς για την ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ αποτελεί έναν ακόμη απαραίτητο συνδετικό κρίκο στις σχέσεις που έχει οικοδομήσει, ενώ η προσφορά αντανακλά τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα και
τις αξίες της.

Υπό αυτές τις συνθήκες, το πρόγραμμα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της εταιρείας ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ αναφέρεται σε ενέργειες με στόχο την υπεύθυνη λειτουργία και τη δημιουργία πρακτικών αποτελεσμάτων, κυρίως στους τομείς:

Υγείας
Κοινωνίας και παιδιού
Εργασιακού Χώρου
Προστασίας του Περιβάλλοντος

Η εταιρεία ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ έτσι, επενδύει πάνω απ’ όλα στον άνθρωπο και δεν θα μπορούσε παρά να είναι ευαισθητοποιημένη σε ζητήματα που απασχολούν τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, ανταποκρινόμενη στις ανάγκες Ιδρυμάτων, Κοινωνικών
Φορέων, Ενώσεων, Συλλόγων και την υποστήριξη των έργων τους.

Το όραμά μας
Μετά από 100 και πλέον χρόνια επιτυχημένης πορείας, παραμένουμε πρότυπο επιχειρηματικής ηθικής και προσφοράς στον τομέα της Υγείας με όραμα: «να αποτελέσουμε την πρώτη επιλογή στη συνείδηση της ιατρικής κοινότητας ως ο πλέον αξιόπιστος πάροχος ολοκληρωμένων ιατροτεχνολογικών λύσεων».
Η αποστολή μας
«Αποστολή μας είναι η συμβολή στη βελτίωση της υγείας και της ποιότητας ζωής των συνανθρώπων μας μέσω της διάθεσης καινοτόμων προϊόντων τεχνολογίας αιχμής και αδιάλειπτης τεχνικής υποστήριξης από έμπειρο προσωπικό σε όλη την Ελλάδα».
Οι αξίες μας:
Οι αξίες που διέπουν την εταιρική μας κουλτούρα είναι οι παρακάτω:

Κοινωνική υπευθυνότητα: Λειτουργούμε ως ενεργό μέλος της κοινωνίας με υψηλό αίσθημα ευθύνης και σεβασμού απέναντι στους ασθενείς, στους πελάτες και στο περιβάλλον.
Επιχειρηματική ηθική: Δίνουμε μεγάλη σημασία στη διαφάνεια, υιοθετούμε υπεύθυνες επιχειρηματικές πρακτικές και επιδεικνύουμε εντιμότητα και ακεραιότητα στις συνεργασίες μας.
Εστίαση στον πελάτη: Προτεραιότητά μας αποτελεί η συνεχής ικανοποίηση των απαιτήσεων και των προσδοκιών των πελατών μας, αλλά και το κτίσιμο μακροχρόνιων σχέσεων εμπιστοσύνης μαζί τους. Παράλληλα, φροντίζουμε καθημερινά να δίνουμε άμεσες λύσεις στα προβλήματά τους, προσθέτοντας αξία σε κάθε ευκαιρία συνεργασίας.
Ποιότητα: Η προσήλωσή μας στην παροχή προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής ποιότητας αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της εταιρική μας κουλτούρας. Η εταιρεία ακολουθεί διεθνή πρωτόκολλα ποιότητας για τα οποία έχει πιστοποιηθεί.

Καινοτομία: Επενδύουμε συνεχώς σε νέα, καινοτόμα προϊόντα αλλά και σε στρατηγικές συνεργασίες με κατασκευαστικούς οίκους του εξωτερικού, οι οποίοι είναι διεθνώς αναγνωρισμένοι ως πρωτοπόροι κατασκευαστές ιατρικών μηχανημάτων. Παράλληλα υιοθετούμε τεχνολογικές εφαρμογές, που μας επιτρέπουν να βελτιώνουμε την ποιότητα των υπηρεσιών μας.
Αξιοπιστία: Φροντίζουμε να τηρούμε τις δεσμεύσεις μας απέναντι στον πελάτη και εργαζόμαστε με αφοσίωση, ώστε να φέρουμε σε πέρας τα έργα που αναλαμβάνουμε σωστά και έγκαιρα.
Ανθρώπινο δυναμικό: Αναγνωρίζοντας τον κρίσιμο ρόλο των ανθρώπων μας στην εκπλήρωση της αποστολής της εταιρείας, επενδύουμε διαρκώς στην προσέλκυση, ανάπτυξη και συνεχή εκπαίδευση του προσωπικού μας. Διατηρούμε ένα εργασιακό περιβάλλον που προάγει την αξιοκρατία, την ομαδικότητα, τη συνεργασία και την ανταπόκριση στον πελάτη.

Κύριε Παπαποστόλου, στα 103 χρόνια δραστηριότητάς της, η εταιρεία που ίδρυσε ο πατέρας σας ήταν κυρίως εισαγωγική. Κατά συνέπεια, παρά τις εξωστρεφείς προσπάθειες που κάνατε, πώς μπορέσατε να ξεπεράσετε τη σημερινή ελληνική κρίση, η οποία είναι αυτή μεταξύ άλλων του ισοζυγίου πληρωμών, και που σίγουρα επηρέασε τις δραστηριότητές σας;

Με ρωτάτε να σας πω τον τρόπο με τον οποίον η εταιρεία ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ βγήκε αλώβητη από την οικονομική κρίση. Η απάντηση είναι δύο λέξεις: Αξίες και αρχές.

Για μας, το όνομα και η ιστορία αυτής της αμιγώς οικογενειακής επιχείρησης είχαν και έχουν αξία αδιαπραγμάτευτη. Αξίες και αρχές μας οδήγησαν σαν αλάθητες πυξίδες με ασφάλεια μέσα από την τρικυμία της οικονομικής κρίσης, έτσι ώστε να βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να δηλώσουμε, ότι από τον Ιανουάριο του 2014 έως και σήμερα, προσφέραμε εργασία σε 42 νέους συνεργάτες μας και είμαστε και πάλι μια κερδοφόρα επιχείρηση που μπορεί και επενδύει.

Συνέπεια και αξιοπιστία είναι αρχές και αξίες στις οποίες βασίστηκαν οι τράπεζες, οι προμηθευτές και κάθε τρίτος συναλλασσόμενος με την επιχείρηση και επέτρεψαν και επιτρέπουν τη μακροζωία της. Πώς χτίζεται η αξιοπιστία μιας επιχείρησης; Μα πάνω σε βαθιά θεμέλια απόλυτης συνέπειας.

Το στοίχημα που κερδίσαμε επί έναν αιώνα επιχειρηματικής δράσης της ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ δεν ήταν άλλο από τη σχέση εμπιστοσύνης με:

1. Τις τράπεζες
2. Τους προμηθευτές
3. Τους συνεργάτες μας.

Ξεκινώ από τις τράπεζες. Πάνω στην κρίση, ο κύκλος εργασιών απότομα, σε ελάχιστο χρόνο, μειώθηκε στο 30% ενώ παράλληλα τα δάνεια τραπεζών παρέμειναν σε διπλάσιο απόλυτο ύψος. Με μόνη εγγύηση μια υπογραφή και χωρίς να κλονιστεί στιγμή η αξιοπιστία μας, κατορθώσαμε να αποφύγουμε το σκόπελο, να μειώσουμε και να καταστήσουμε τα δάνεια μας εξυπηρετούμενα και να περάσουμε και πάλι στην κερδοφορία. Ο τραπεζικός δανεισμός βασιζόταν πάντα, τότε αλλά και σήμερα, στην υπογραφή του μετόχου χωρίς εμπράγματες εγγυήσεις, προσημειώσεις και υποθήκες.

Προχωρώ στις αντιπροσωπευόμενες κατασκευάστριες εταιρείες ιατρικών μηχανημάτων με τις οποίες συνεργαζόμαστε. Καθ’ όλη τη διάρκεια της μεγάλης κρίσης που περάσαμε το 2011-2013, ακόμα και μετά τα capital control το 2015, η επιχείρησή μας εισήγαγε και συνεχίζει να εισάγει από το εξωτερικό με πίστωση 90, 120 και 180 ημερών χωρίς καμία εγγύηση, δηλαδή με τους ίδιους όρους που εισήγαγε πριν από την κρίση! Ποτέ δε ζήτησαν προπληρωμή οι προμηθευτές
μας για να στείλουν εμπόρευμα έστω κι αν υπήρχαν υπερβάσεις στις προθεσμίες αυτές.

Από πλευράς κοινωνικού κόστους ποιες ήταν οι επιπτώσεις στην εταιρεία σας και πώς ενδεχομένως τις ξεπεράσατε;

Φτάνουμε τώρα στο τρίτο στοίχημα εμπιστοσύνης: αυτό με την ψυχή της ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ, τους ανθρώπους που την απαρτίζουν, τους συνεργάτες μας, τη μεγάλη μας οικογένεια. Κανείς τους ποτέ δεν έχασε την πίστη του στο όνομα Παπαποστόλου και στις διαχρονικές αξίες που αυτό πρεσβεύει. Στήριξαν όλοι τη δύσκολη απόφαση που πήραμε για μειώσεις αποδοχών, και την επί εξάμηνο εκ περιτροπής εργασία. Μάλιστα, όλοι τους αυτοβούλως εργάζονταν πέντε μέρες την εβδομάδα ενώ πληρώνονταν για τρεις. Αυτοί οι συνεργάτες μας, μοναδικοί κρίκοι μιας πανίσχυρης αλυσίδας δούλεψαν με μεγαλύτερο ζήλο, ακόμη κι όταν σημειώνονταν μέχρι και δύο μήνες καθυστέρηση στην καταβολή των μισθών τους. Βέβαια, γνώριζαν πολύ καλά ότι όταν κάτι σοβαρό τους τύχαινε θα βρισκόταν τρόπος να πληρωθούν έστω και έναντι.

Μεγάλη χαρά και συγκίνηση νιώσαμε όλοι όταν τον Ιανουάριο του 2014 η εταιρεία βρέθηκε στην ευχάριστη θέση να καταβάλει στην ώρα της όλους τους μισθούς και από τότε οι καταβολές συνεχίζονται μέχρι σήμερα κανονικά και έγκαιρα. Άλλωστε, οι ίδιοι οι συνεργάτες θυμούνταν πολύ καλά τις αυξήσεις που είχαν λάβει τα προηγούμενα χρόνια ως επιβράβευση για την αποδοτικότητά τους.

Τις μειώσεις προσωπικού, στις οποίες υποχρεωθήκαμε να προβούμε, τις κάναμε με μεγάλη προσοχή, λαμβάνοντας πάντα υπόψη την οικονομική και οικογενειακή κατάσταση του κάθε συνεργάτη ξεχωριστά. Τα μέλη της οικογένειας Παπαποστόλου, μάλιστα, τα οποία εργάζονταν στην εταιρεία, παραιτήθηκαν αντί να απολυθούν, μη διεκδικώντας έτσι το δικαίωμα αποζημίωσης από την εταιρεία και επιδόματος ανεργίας από το Κράτος.

Ακόμη, απεδείχθη σωτήρια για την εταιρεία η στρατηγική απόφαση να αποποιηθούμε την πληρωμή μας με ομόλογα του ελληνικού δημοσίου το 2010. Η εξέλιξη με το PSI και την καταστροφή δυστυχώς πολλών επιχειρήσεων που συμφώνησαν στην πληρωμή τους με ομόλογα μας δικαίωσε. Όμως, τη δεδομένη ιστορική στιγμή, το 2010, ήταν μια απόφαση με μεγάλο ρίσκο και μεγάλο κόστος. Κι ετούτο διότι, σύμφωνα με τις επιταγές του Υπουργού Υγείας, για να μπορούμε να πληρωθούμε από τα δημόσια νοσοκομεία θα έπρεπε να τα ενάγουμε, δηλαδή να πληρωθούμε μετά από δικαστικές αποφάσεις. Είναι γνωστές οι καθυστερήσεις τέτοιων δικαστικών αποφάσεων και το αποτέλεσμα που έχουν είναι το τραγικό έλλειμμα του cashflow…

Η παρακαταθήκη της ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ, μιας επιχείρησης που ξεκίνησε από τον Αθανάσιο Παπαποστόλου στη Θεσσαλονίκη το 1914, είναι το ΟΝΟΜΑ και η πίστη σε ΑΡΧΕΣ και ΑΞΙΕΣ.

Βασική αρχή για κάθε επιχειρηματία είναι ο κουμπαράς, ο οποίος δυστυχώς στην εποχή μας όχι μόνο ξεχάστηκε αλλά αντικαταστάθηκε από τις πιστωτικές κάρτες. Και κάτι άλλο: ποτέ ένας επιχειρηματίας δεν πρέπει να θεωρεί τα χρήματα που έχει στην τσέπη του δικά του. Βασικές απαρέγκλιτες αρχές που και αυτές με την τήρησή τους στις καλές μέρες συνδράμουν στη μακροβιότητα μιας επιχείρησης όταν έρχονται οι μεγάλες κρίσεις.

Η παρακαταθήκη της ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ, μιας επιχείρησης που ξεκίνησε από τον Αθανάσιο Παπαποστόλου στη Θεσσαλονίκη το 1914, είναι το ΟΝΟΜΑ και η πίστη σε ΑΡΧΕΣ και ΑΞΙΕΣ.

Ήδη εδώ και τρία χρόνια, από το 2014, τη διοίκηση της επιχείρησης ανέλαβε η επόμενη γενιά. Έχουν όλοι τους γαλουχηθεί με τις ίδιες αρχές και αξίες όπως η αποχωρήσασα γενιά, και είναι βέβαιο ότι αυτές πάλι θα μεταδώσουν κάποια στιγμή, μετά από κάποιες δεκαετίες, σε αυτούς που θα τους διαδεχθούν…

Κύριε Παπαποστόλου, η εταιρεία σας δραστηριοποιείται 103 χρόνια στον κλάδο των ιατρικών μηχανημάτων. Ποιο είναι το μυστικό αυτής της μακροβιότητας;

Η εμπιστοσύνη στο όνομα. Γνωρίζει ο κάθε γιατρός, είτε είναι σε δημόσιο νοσηλευτικό ίδρυμα, είτε σε ιδιωτική κλινική, ότι στην εταιρεία μας θα βρει υψηλή ποιότητα προϊόντων και υπηρεσιών, καθώς και άριστη τεχνική υποστήριξη. Στον χώρο μας, οι προϋποθέσεις αυτές είναι αδιαπραγμάτευτες, καθώς η έλλειψή τους μπορεί να κοστίσει ανθρώπινες ζωές.

Ποιες είναι οι αρχές που διέπουν τη βαθύτερη επιχειρηματική φιλοσοφία σας;

Εντιμότητα, ειλικρίνεια, σεβασμός απέναντι στον ασθενή. Πρωτοβουλία και αποφασιστικότητα απέναντι στις προκλήσεις. Καινοτομία όσον αφορά σε προϊόντα, υπηρεσίες, αλλά και στις λειτουργίες της επιχείρησης. Αδιάλειπτη στήριξη προς το ανθρώπινο δυναμικό, με βάση τις παραδοσιακές οικογενειακές αρχές που διέπουν τη φιλοσοφία της επιχείρησης. Τέλος, προσπάθεια διατήρησης της επιχειρηματικής ηθικής και της προσφοράς απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.

Είναι γνωστό ότι είστε επιχειρηματίας ο οποίος καταπολεμά τη διαφθορά, γι’ αυτό και υπήρξατε ιδρυτικό μέλος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Διαφάνειας. Η στάση σας αυτή, στην Ελλάδα, δεν σας δημιούργησε προβλήματα, με δεδομένη την κατάσταση που επικρατεί στις προμήθειες των νοσοκομείων;

Θα αναφερθώ γενικά. Όσον αφορά στις εμπορικές-βιομηχανικές επιχειρήσεις, είναι βέβαιον ότι στη μεγάλη πλειοψηφία τους επιθυμούν τη διαφάνεια και υγιείς κανόνες στην αγορά. Είναι λογικό ότι κάθε επιχείρηση που βασίζεται στην οικονομοτεχνική-ποιοτική αξία του προϊόντος της και διαθέτει ανταγωνιστική δομή και οργάνωση -και αυτή είναι η μεγάλη πλειονότης- θα λάβει το μερίδιο της αγοράς που της ανήκει και θα παραμείνει υγιής. Ακόμη, είναι λογικό ότι οι επιχειρήσεις αυτές -και πάλι στη μεγάλη τους πλειοψηφία- θα επιθυμούσαν διακαώς έναν υγιή ανταγωνισμό, μακριά από περιπέτειες. Αλίμονο, όμως, αν τα προϊόντα τους απευθύνονται κατά σημαντικό ποσοστό σε ελεγχόμενη από το κράτος
πελατεία. Το δίλημμα είναι μεγάλο, διότι αφορά και σε αυτήν ακόμα την επιβίωσή τους.

Ποια πολιτική ανθρωπίνων πόρων ακολουθεί η εταιρεία σας; Υπάρχει ειδικό τμήμα;

Όπως σε όλες τις υγιείς επιχειρήσεις, έτσι και στην εταιρεία μας υπάρχει τμήμα ανθρώπινου δυναμικού. Η ουσία, όμως, στην περίπτωσή μας, είναι η έλλειψη της έννοιας μιας απρόσωπης διοίκησης και αντιμετώπιση του κάθε εργαζόμενου ως μέλος μιας μεγάλης οικογένειας. Μεγάλο βάρος δίνουμε στη συνεχή εκπαίδευση του προσωπικού μας σε κάθε εξέλιξη της τεχνολογίας, με σκοπό τη μετάδοση της γνώσης και στην ιατρική κοινότητα.

Ποια είναι η άποψή σας για την παγκοσμιοποίηση;

Παγκοσμιοποίηση… Είναι η απόρροια της κοινωνίας της πληροφορίας και της κοινωνίας της ανεμπόδιστης διακίνησης του ανθρώπου και των ιδεών που η ανθρώπινη ευφυΐα πραγμάτωσε με την εξέλιξη της τεχνολογίας. Είναι, ακόμα, η δημιουργία μιας παγκόσμιας αγοράς μέσα στην οποία τα προϊόντα διακινούνται ελεύθερα. Η επιχείρηση αποτελεί πλέον βασικό κύτταρο της σημερινής παγκοσμιοποιημένης αγοράς. Είτε αφορά σε βιομηχανία, είτε σε εμπόριο, είτε σε
παροχή υπηρεσιών, αποτελεί μία μονάδα μέσα στην κοινωνία που δρα τόσον ως δότης, όσο και ως αποδέκτης. Οφείλει να εκτιμά αυτό που λαμβάνει και να το διαχειρίζεται με την προσήκουσα κοινωνική ευθύνη, ιδιαίτερα όταν απευθύνεται σε ευαίσθητους τομείς, όπως η υγεία. Έχει, όμως, και δικαιώματα. Επιτρέπεται να τα επιζητεί, ακόμα και να τα απαιτεί. Αποτελεί μία ξεχωριστή οικογένεια, όπου λίγα ή πολλά άτομα εργάζονται για έναν κοινό σκοπό. Παράγουν, διαθέτουν, αμείβονται. Είναι χρυσός αυτός ο κανόνας. Προσφέρουν στην κοινωνία και έχουν δικαίωμα να ζητούν από την κοινωνία.